facebook facebook epuap newsletter

CHARAKTERYSTYKA GMINY


Gmina Nowosolna położona jest w środkowej części województwa łódzkiego w powiecie łódzkim - wschodnim. Graniczy od północy z gminą Stryków (powiat zgierski), od wschodu z gminą Brzeziny (powiat brzeziński), od południa z gminą Andrespol (powiat łódzki wschodni) i od zachodu z miastem Łódź (dzielnica Widzew).

 

 

Obszar gminy zajmuje 54 km2 i składa się z 24 wsi, skupionych w 16 sołectwach zamieszkanych przez ponad 4500 osób.
Miejscowości gminy: Boginia, Borchówka, Borki, Bukowiec, Byszewy, Dąbrowa, Dąbrówka, Dobieszków, Głogowiec, Grabina, Janów, Kalonka, Kopanka, Ksawerów, Lipiny, Moskwa, Natolin, Niecki, Nowe Skoszewy, Plichtów, Stare Skoszewy, Teolin, Wiączyń Dolny, Wódka.

 

 

Teren całej gminy objęty jest siecią wodociągową, dzięki której zaopatrzeni są w wodę wszyscy zainteresowani odbiorcy. Niemalże cały teren gminy objęty jest siecią gazociągową a gaz dostarcza Gazownia Łódzka. Gmina Nowosolna nie posiada zorganizowanego wysypiska śmieci. Odpady stałe są odbierane przez wyspecjalizowane firmy. Przez teren gminy przebiega droga krajowa 72 relacji Łódź – Rawa Mazowiecka prowadząca do drogi szybkiego ruchu Warszawa – Katowice. Przebiega też autostrada A-1 północ – południe, w której we wsi Natolin usytowany jest zjazd do w/w drogi 72.

W okolicy zjazdu z autostrady i drogi krajowej, na terenie wsi Natolin i Teolin, położona jest kilkuhektarowa strefa przedsiębiorczości gminy, teren przeznaczony w planie pod działalność gospodarczą, w której jest już zlokalizowanych kilka poważnych przedsięwzięć, a dalsze rozpoczynają inwestycje

Gmina Nowosolna usytuowana jest w obrębie rzeźby polodowcowej Wyżyny Łódzkiej. Jest to najbliżej w Łodzi położony obszar o tak zróżnicowanej rzeźbie terenu. W strefie najwyższych wysokości (gdzie nastąpiło zatrzymanie się lodowca i jego stopniowe zanikanie) nachylenie zboczy sięga 20%. Najwyższy punkt gminy znajduje się na wysokości 284 m n.p.m. w miejscowości Dąbrówka, najniższy na wysokości 150 m n.p.m. w miejscowości Stare Skoszewy.
Z punktu widzenia cech krajobrazowo – przyrodniczych, krawędź Wzniesień Łódzkich dzieli gminę na: cześć północną o dużym zróżnicowaniu konfiguracyjnym i morfologicznym, o bogatej rzeźbie terenu oraz cześć południową, równinną powierzchnię o rzeźbie uformowanej wielkimi ilościami materiału piaszczystego i żwirowego naniesionego przez wody roztopowe z zanikającego lodowca.

 

 

W krajobrazie środkowej Polski strefa Wzniesień Łódzkich wyraźnie wyróżnia się zarówno formami ukształtowania, jak i walorami przyrodniczymi. Malownicze krajobrazy, stosunkowo niewielki jeszcze stopień zurbanizowania, a także ciekawa kultura i historia tego obszaru stanowiły argumenty przemawiające za objęciem go ochroną.

Na terenie całej gminy rozwija się budownictwo mieszkaniowe, jednorodzinne, rezydencjonalne i rekreacyjne, raz ze względu na bliskość Łodzi, po wtóre ze względu na malownicze ukształtowanie powierzchni, gdyż 70% obszaru gminy leży w Parku Krajobrazowym Wzniesień Łódzkich.

 

PKWŁ powstał w 1996 r. Park ten, charakteryzuje się dużymi walorami przyrodniczymi i zróżnicowanymi formami geomorfologicznymi, takimi jak parowy, wąwozy, ostańce denudacyjne ukształtowane przez lodowiec.

Rozciąga się on pomiędzy Łodzią, Brzezinami i Strykowem, a jego powierzchnia wynosi ok. 138 km2, obejmując swym zasięgiem 6 gmin.
Położenie Parku w bezpośrednim sąsiedztwie Łodzi jest czynnikiem ułatwiającym wykorzystanie go do celów dydaktycznych, turystycznych i rekreacyjnych. Sieć oznakowanych szlaków pieszych i rowerowych, przebiegających przez najatrakcyjniejsze obszary parku, umożliwia łatwe dotarcie do interesujących turystycznie i przyrodniczo miejsc, pozwalając na połączenie aktywnego wypoczynku z nauką.

Turystyczną atrakcyjność podkreśla ponadto duża liczba punktów widokowych, z których roztaczają się malownicze panoramy na opadającą w kierunku północnym strefę krawędziową Wzniesień Łódzkich. Wiele takich punktów znajduje się w tzw. paśmie najwyższych kulminacji m.in. w okolicy Dąbrowy (284 m n.p.m.), Janowa, Borchówki, Plichtowa, Teolina.
Strefa krawędziowa Wzniesień Łódzkich jest także miejscem, skąd biorą swój początek rzeki i strumienie (m.in. Bzura i Moszczenica). Często płyną one w głębokich dolinach, w niektórych z nich utworzono stawy rybne i zbiorniki retencyjne. Wyjątkową malowniczością wyróżniają się chociażby piękny staw w Bogini oraz zbiornik retencyjny w Nowych Skoszewach.

 

W dolinach rzecznych rozwinęła się też barwna i bogata w interesujące gatunki roślinności. Pozostałością dawnej świetności Puszczy Łódzkiej porastającej niegdyś te tereny są liczne drzewa imponujących rozmiarów, dziś pomniki przyrody, takie jak znany dąb „Boruta” rosnący przy źródłach Bzury.

Wielką wartość przyrodniczą mają obecnie na terenie PKWŁ torfowiska w Imielniku oraz Żabieńcu

Flora parku jest niezwykle bogata i zróżnicowana. Reprezentuje ją wiele interesujących, rzadkich regionalnie gatunków. Do ciekawostek należy liczna grupa występujących tu rzadkich bezkręgowców żyjących wyłącznie w Polsce Południowej lub nawet tylko w górach.

Na terenie PKWŁ znajduje się wiele zabytków architektury, kultury i historii m.in. średniowieczne grodzisko w Skoszewach i dwór w Byszewach oraz zachowane parki podworskie i zespoły pałacowo – parkowe m.in. w Klęku, Łagiewnikach, Niesułkowie. Wśród zabytków sakralnych wymienić można kościoły w Niesułkowie i Dobrej, a także klasztor oraz kapliczki w Łagiewnikach.